Η υποτακτική σχεδόν από όλους τους λαούς χρησιμοποιείται όταν σε μία πρόταση ή στο περιεχόμενο ενός κειμένου υπάρχει ετεροπροσωπία.
Με απλά λόγια, για να αντιληφθούμε ότι κάποιος μιλάει για κάποιον άλλο. π.χ. Εγώ πιστεύω ότι ο άλλος φταίει.
Από τους πιο αρχαίους πολιτισμούς μέχρι και τους πιο σύγχρονους, από τους αρχαίους Έλληνες μέχρι και τους σημερινούς «σύγχρονους» Ευρωπαίους,
η υποτακτική τόσο στη γλώσσα τους όσο και στη νοοτροπία τους κρίνεται αναπόφευκτη! Δυστυχώς όμως, δεν μπορώ να είμαι λιγότερο ειρωνικός από τα νόθα τέκνα της! Γιατί η έγκλιση αυτή δεν δημιουργήθηκε ούτε για να αποδίδει ευθύνες ένθεν και ένθεν αλλά ούτε και για να εξαφανίσει την έγκλιση από την οποία προήλθε και αυτή αλλά και οι υπόλοιπες… την Οριστική! ΕΓΩ ορίζω, δηλαδή. Τί; Μα φυσικά τη ζωή μου και τις επιλογές μου!
Συχνά πυκνά συναντώ ανθρώπους που γι’αυτούς για όλα φταίει κάποιος άλλος. Ακόμα πιο συχνά ακούω δικαιολογίες για τα λάθη τους, κι ακόμα κι αν τα παραδεχτούν οι υπαίτιοι είναι πάντα κάποιοι άλλοι που τους ανάγκασαν να τα κάνουν! Και είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι δεν αναφέρομαι μόνο
στους Έλληνες, αλλά θα περιοριστώ στην ελληνική πραγματικότητα, γιατί πριν αποτολμήσει κάποιος να κάνει οποιαδήποτε απόπειρα κριτικής, θα πρέπει πρωτίστως να καλλιεργήσει την ικανότητα της αυτοκριτικής.
Με αυτό τον τρόπο, ο καθένας από εμάς θα καταφέρει να καλλιεργήσει κάθε δικαίωμα και κάθε υποχρέωση που του αναλογεί για να μπορεί να συνεισφέρει με τις όποιες δυνάμεις του σε ένα σύνολο. Επομένως, δεν είναι ίσως ούτε δίκαιο αλλά ούτε και δημοκρατικό να ψηφίζουν όλοι! Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να έχει την ίδια βαρύτητα η γνώμη και κατά συνέπεια η ψήφος ενός έντιμου ανθρώπου με έναν που είναι καθ’όλα ανέντιμος. Ενός ανθρώπου που εργάζεται με έναν που δεν έχει εργαστεί ποτέ. Ενός ανθρώπου που νοιάζεται για τους συνανθρώπους του με έναν που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του.
Ενός ανθρώπου που αναλαμβάνει τις ευθύνες του με έναν που δεν αναγνωρίζει είτε από ηλιθιότητα είτε από αδυναμία τα λάθη του. Ενός ανθρώπου συνειδητοποιημένου με έναν που είναι ασυνείδητος. Κι αυτό γιατί θα ξαναψηφίζουν με την ίδια ελαφρότητα που τους χαρακτηρίζει χρόνια τώρα, τόσο τους «ακροδεξιούς» άεργους της αριστεράς, όπως βλέπω εγώ ανάποδα από εσάς δηλαδή, όσο και τους «ακροδεξιούς», όπως βλέπετε εσείς, «πιστούς» του συντηρητισμού!
Και πριν προβούμε σε οποιονδήποτε χαρακτηρισμό για έναν άνθρωπο που απλά λέει αυτό που φοβόμαστε οι περισσότεροι να εκστομίσουμε σαν απλή αλήθεια, ας σκεφτούμε πρώτα ότι κάθε αποστροφή του βλέμματός μας από το βλέμμα της αυτοκριτικής, στρέφει τα πρόσωπά μας σε αυτόν ακριβώς τον φασισμό που μας φοβίζει και τον ξορκίζουμε με κάθε είδους Υποτακτική!
Όπως και να έχει το πράμα, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αλλάξει κάτι αν δεν περιθωριοποιηθούν δημοκρατικά, από τις ίδιες τους τις επιλογές δηλαδή, «οι επικίνδυνοι»! Οι αφελείς, κοντόφθαλμοι, μικρονοϊκοί, ανεύθυνοι, ανερμάτιστοι, προπέτες, αιθεροβάμονες και ασυνείδητοι πολίτες που για την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους συμφερόντων, τινάζουν τις επόμενες γενιές και το μέλλον μας στον αέρα. Γιατί πολύ απλά τίποτα δεν θα έπρεπε να εξαγοράζεται με την ψήφο μας και τίποτα δεν θα έπρεπε να εξαγοράζει τις συνειδήσεις! Σε τελική ανάλυση, γιατί θα πρέπει να αποφασίζει για εμάς κάποιος που απέκτησε αυτό το δικαίωμα επειδή αγνοεί τις επιλογές μας, τα θέλω μας και την ύπαρξή μας γενικότερα, επειδή απορροφημένος με τη δική του μας ξέχασε;
Γι’αυτό λοιπόν, κουράστηκα με την επιτηδευμένη χρήση της Υποτακτικής!
Γι’αυτό κουράστηκα με την «Απρόσωπη» Ετεροπροσωπία!
Γι’αυτό κουράστηκα με την απόδοση των δικών μας ευθυνών στους άλλους!
Δεν μπορεί να φταίει για τις επιλογές τις δικές μας κανείς άλλος παρά εμείς.
Γι’αυτό και μιλώ για «Κερκόπορτα»…
Γιατί αν δεν λύσουμε τον γόρδιο δεσμό από την ψυχολογία που μας έχουν καλλιεργήσει τόσα χρόνια, θα καταφεύγουμε στην Υποτακτική για να δικαιολογούμε τα κενά και τις ανασφάλειες μας, που οι ίδιοι δημιουργούμε στον εαυτό μας! Ας δώσουμε μια οριστική λύση λοιπόν, γιατί αν κάτι σωστό έμαθα από τα «πανεπιστήμια» είναι ότι αν δεν είμαστε μέρος της λύσης, τότε είμαστε μέρος του προβλήματος!
Ας αντιμετωπίσουμε το ανεύθυνο εκλογικό σώμα, τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα αυτής της χώρας σαν νεκρή αποικοδομήσιμη ύλη και ας καλλιεργήσουμε νέους σπόρους απαλλαγμένους από κάθε είδος παράσιτο ευθυνοφοβίας και ματαιοδοξίας. Γιατί μπορεί τόσα χρόνια να καλλιεργούν σκουπίδια, αλαζονεία, έπαρση, αμορφωσιά, ψεύτικες ζωές και μια πραγματικότητα που δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο, αλλά αποτελούν το καλύτερο λίπασμα για να καλιεργήσουμε εκ νέου την Οριστική!
Και ίσως τότε οι αναγεννημένοι ακριβοθώρητοι καρποί της, για να μην φταίξουν πάλι από μόνοι τους, να ταΐσουν ακόμα κι εκείνους που δεν πρόφτασαν να πεινάσουν…